Kobiela

Miejscowość położona ładnie między wzniesieniami (Wzgórza Szlarskie) rozdzielona na dwie cześci dolinką niewielkiej rzeczki. W przeszłości dzieliła się na Górną (ta z kościołem) i Dolną (po południowej stronie dolinki). Położona z dala od głównych dróg, zachowała sielski charakter i malowniczość.
Na wzniesieniu kościół pw. św. Jerzego.

Pierwotny kosciół istniał przynajmniej od 1335 r., w 1652 stał kościół drewniany. Obecny wzniesiono w 1662 roku, po stu latach przebudowany. Barokowy. We wnętrzu rokokowa dekoracja stiukowa. Z kościelnej górki ciekawy widok na dolinkę i położoną za nią Kobielę Dolną. W dolince, częściowo podmokłej, nie ma zwartej zabudowy, jest tu za to park i łaki ze stawem. Poruszając się asfaltową dróżką po Dolnej Kobieli można podziwiać Kobielę Górną z górującym kościołem.

Ponadto w rejestrze zabytków:
  • Plebania z XVIII/XIX w.
  • Kapliczka z rzeźbą św. Jana Nepomucena (niesprawdzone).