Po opuszczeniu przez wojska radzieckie w l. 1992-93, zagospodarowywane
na cele cywilne. Obszar ten już nie jest ogrodzony i powoli się wtapia w krajobraz gminy.
Z płyty lotniska, trzech schronów i wieży kontrolnej lotów
(położone od strony Pępic) korzysta Aeroklub Opolski; w pogodne weekendy
można obejrzeć różne maszyny amatorskiej produkcji, głównie motolotnie.
Zaplecze techniczne, budynki po warsztatach, hangary, schrony wykorzystuje
drobny przemysł i usługi. W części pn-zach, przy drodze do Małujowic znajduje
się baza paliwowa i posterunek celny.
Osiedle mieszkaniowe poradzieckie
z lat. 70 jest już zamieszkałe. Część obiektów (schrony, koszary, główna wartownia) niewykorzystana.
Szczególną uwagę zwracają schronienia
dla samolotów: o żelbetowej konstrukcji, przysypane ziemią, o wielkich
wrotach poruszających się na szynach - takich obiektów jest około 30.
Na
całym terenie można było do niedawna znaleźć wiele osobliwych pamiątek,
typu plansze propagandowe, pomniki bohaterów wojennych, szlak bojowy stacjonującej
jednostki, nawet polichromia przedstawiająca Lenina. Tych zabytków historii
jest coraz mniej.
Dziś z lotniska startują jedynie motolotnie i maszyny amatorskie. Jednym z polskich akcentów lotniczych były śmigłowce, które miały tu bazę w czasie akcji ratunkowych podczas powodzi w 1997 r.
W 1997 r. wybudowano na terenie dawnych koszar osiedle domków jednorodzinnych
dla powodzian.
* Na południowo-wschodnim skraju lotniska, po lewej (zachodniej) stronie starej szosy prowadzącej z Pępic do Brzegu, znajduje
się nieużytek porośnięty krzewami i małymi drzewkami. Do niedawna jeszcze był otoczony ogrodzeniem z drutu. Znajdują się też tam ruiny niewielkiego parterowego ceglanego budynku wartowniczego (?), a na północ od tego obiektu, również przy szosie jest ziemny pagórek kryjący najpewniej schron o rozmiarach podobnych do innych schronów samolotowych.
W tym miejscu w latach II wojny światowej znajdował się jeniecki obóz pracy. Pierwszymi jeńcami byli uczestnicy kampani wrześniowej 1939 r. Od 7 VIII 1944 obóz pracy przekształcono w filię obozu Gross-Rosen, w którym więzieni byli m.in. Polacy z powstania warszawskiego. Na terenie lotniska od końca 1939 do stycznia 1945 r. istniało prawdopodobnie pięć obozów (podobozów), w których pracowali i ginęli Żydzi, Polacy, Francuzi, Rosjanie, lecz to miejsce jako jedyne jest zaznaczane na brytyjskich zdjęciach lotniczych. Tuż po wojnie w okolicach Skarbimierza odkryto mogiłę pomordowanych tam więźniów.
11 listopada 1998 r., na skraju terenu lotniska, przy drodze Pępice - Żłobizna odsłonięto pamiątkową tablicę upamietniającą ofiary obozów. (Usytuowanie pomnika najprawdopodobniej odbiega od położenia obozu.)