Jędrzejów

Kościół parafialny pw. śś. Szymona i Tadeusza Judy. Wzniesiony z rudy darniowej i cegły w XV w., przebudowany w 1725.
Położony na pagórku przy szosie, otoczony gotyckim murem z bramką, zachował wizualnie obronny charakter. Ciekawy, duży pałac wzniesiony (w miejscu wcześniejszej budowli) przez rodzinę Gilgenheimb po roku 1830. Dzisiejszą formę – historyzm naśladujący angielski gotyk – zawdzięcza przebudowie dokonanej przez Harry'ego von Francken-Sierstorpffa w roku 1882.
Uwagę zwraca masywna kwadratowa wieża, niczym gotycki donżon, górująca nad budowlą. W jej dolnej części wejście oprawione bogatą kamieniarką, w tym herbami rodziny.

Obecnie w pałacu mieści się Dom Pomocy Społecznej. Charakterystycznym elementem jest krenelaż wieńczący większość elewacji. Wokół pałacu zadbany park krajobrazowy. Wśród licznej małej architektury wyróżnia się bogato rzeźbiona fontanna. Teren pałacowy otoczony murem z bramkami. Od strony szosy wejścia strzegą kamienne lwy. Na tyłach terenu pałacowego zachowana dawna stajnia (XIX w.) ozdobiona efektownymi "antycznymi" rzeźbami. W południowej części wsi, przy szosie ciekawa kamienna kolumna zwieńczona krzyżem z Ukrzyżowanym.
Rodzina Sierstorpff
Właścicielami dóbr w Jędrzejowie była przez długi czas rodzina Francken von Sierstorpff. Ród ten pochodził z Kolonii, a na Śląsk przybył dopiero w XVIII wieku. Była to jedna z najbogatszych rodzin w powiecie grodkowskim. Do nich należały przede wszystkim Kopice (od ok. 1764 do 1859 r.), które były wówczas siedzibą rodu, a także górne Gałążczyce, Gola Gr., Wójtowice i kilka wsi w powiecie niemodlińskim, nyskim i koło Góry Św. Anny. Jędrzejów kupują dopiero w 1851 r. (od Gilgenheimbów), a w 1919 zakupują Sulisław. W 1859 r. znaczna część majątku z Kopicami została sprzedana Schaffgotschom. Zapewne od tego czasu siedzibą rodziny stał się Jędrzejów, w którym Sierstorpffowie przebudowali dzisiejszy pałac.