W 1250 roku na terenie starych wsi Wysokiego Brzegu
i Małkowic założono nowe miasto Brzeg. Ludność rolniczą tych wsi przesiedlono
na tereny za bramami miejskimi. W ten sposób powstały najstarsze przedmieścia
Brzegu. Zabudowę przed bramą na koncu ulicy Długiej (wzdłuż dzisiejszej ulicy Piastowskiej)
nazwano w XIII w. Starym Brzegiem, a od XIV w. Brzeską Wsią. Szczupłość danych średniowiecznych
nie pozwala jednoznacznie wyjaśnić historii powstania wsi, ani jej położenia.
Prawdopodobnie wieś istniała niezależnie od przedmieścia.
Wraz z rozwojem
przedmieść i twierdzy wieś sukcesywnie odsuwała się od miasta, najpierw w okolice
ulicy Trzech Kotwic, a po 1741 r. aż na obecną ulicę Starobrzeską. Na przełomie XIX i XX wieku wieś została włączona
w granice administracyjne Brzegu, w latach 70 i 80. ostatecznie
otoczona zabudową miejską.
Najstarsi mieszkańcy miasta tę dzielnicę nazywają Brygidkami. Tak tez nazywała się ulica w latach 50. XX wieku, przemianowana później na ul. Starobrzeską.