Obecnie jest to część miasta, patrz: Brzeg.

W 1250 roku na terenie starych wsi Wysokiego Brzegu i Małkowic założono nowe miasto – Brzeg. Ludność rolniczą tych wsi przesiedlono na tereny za bramami miejskimi. W ten sposób powstały najstarsze przedmieścia Brzegu. Zabudowę przed bramą na koncu ulicy Długiej (wzdłuż dzisiejszej ulicy Piastowskiej) nazwano w XIII w. Starym Brzegiem, a od XIV w. Brzeską Wsią. Szczupłość danych średniowiecznych nie pozwala jednoznacznie wyjaśnić historii powstania wsi, ani jej położenia. Prawdopodobnie wieś istniała niezależnie od przedmieścia.
Wraz z rozwojem przedmieść i twierdzy wieś sukcesywnie odsuwała się od miasta, najpierw w okolice ulicy Trzech Kotwic, a po 1741 r. aż na obecną ulicę Starobrzeską. Na przełomie XIX i XX wieku wieś została włączona w granice administracyjne Brzegu, w latach 70 i 80. ostatecznie otoczona zabudową miejską.

Najstarsi mieszkańcy miasta tę dzielnicę nazywają Brygidkami. Tak tez nazywała się ulica w latach 50. XX wieku, przemianowana później na ul. Starobrzeską.

Najciekawszym fragmentem dawnej Brzeskiej Wsi jest zabudowa ulicy Starobrzeskiej między ulicami Składową a Słowackiego. Mieszana architektura miejsko-wiejska wzdłuż szerokiej alei wysadzanej trzema rzędami platanów. Aleja składa się z dwóch „jezdni”, z tym że jedna jest prawdziwa, zbudowana z drobnej kostki brukowej, drugi pas alei stanowi trawnik. Trawnik ten zdradza genialną wręcz zapobiegliwość dawnych urbanistów; powstałe długo potem plany zakładają przeprowadzenie tą ulicą trasy tranzytowej „Północ-Południe”.
Ponadto: